Strona startowa

To oni są dla dziecka źródłem wiedzy o nim samym. Dzieci bacznie obserwują, słuchają, naśladują ich zachowania. Są dla nich wzorem. To nie prawda, że małe dzieci nie widzą, nie słyszą, nie czują i nie rozumieją, wiedzą, widzą, czują i rozumieją dużo więcej niż nam się wydaje.

Aby dziecko mogło się rozwijać musi być otoczone opieką, miłością, uwagą i poczuciem bezpieczeństwa. Ponieważ to rodzice w rodzinie ustalają normy, reguły i zasady którym dziecko musi się podporządkować, jest pod  ich nieograniczoną władzą.

Jak wygląda świat dziecka kiedy brak jest poczucia bezpieczeństwa, równowagi, stabilizacji, miłości?

Filary tworzące rodzinę chwieją się, potrzeby dziecka nie są zaspakajane. A dzieci próbując wytłumaczyć co się dzieje, szukają winy w sobie. Obwiniają siebie, uważają, że to przez nich rodzice nie są w stanie poświęcić im czasu, uwagi, troski. Wyobrażenie na temat rodziców nie może runąć, za wszelką cenę bronią ich nieskazitelności.

Lecz kiedy rodzice zaczynają coraz częściej zaniedbywać potrzeby dziecka, skupiać się na pijącym i na tym aby pomagać mu się pozbierać po upiciu, lub nakłaniać do leczenia, dziecko zaczyna dostrzegać sprzeczności. Z jednej strony słyszy kłótnie, awantury, a z drugiej rodzina na wszelką cenę próbuje pokazać na zewnątrz że wszystko jest w porządku, że ich rodzina jest wzorowa.

Co wtedy czuje bezbronne, niewinne dziecko?
Jest zagubione i zdezorientowane. Tłumienie i wypieranie pojawiających się negatywnych emocji powoduje, że dziecko zaczyna odpychać swoje uczucia. Nie chce ich czuć. Nie może nic przewidzieć ani zaplanować, nie czuje się bezpiecznie, ani stabilnie. Szuka sposobu jak sobie z tym poradzić, uważa, że to z nim jest coś nie tak. Odreagowywanie złości, frustracji, napięcia na dziecku, sprawia, że zaczyna wierzyć iż ono jest powodem sytuacji jaka jest w domu. Że to przez niego rodzice się tak zachowują, bo gdyby było bardziej grzeczne, czy lepiej się uczyło może wówczas byłoby lepiej. Żyje w napięciu, nie wie co go czeka. Przejmuje na siebie odpowiedzialność. Odczuwa poczucie winy, kiedy rodzic lub rodzice piją lub kiedy w domu nie jest spokojnie. Czuje się zawiedzione kiedy trzeźwy rodzic obiecuje wspaniały weekend, wycieczkę, basen, po czym czar pryska i z obietnic nici. Obraz rodzica i rodziny jest niespójny, a wręcz sprzeczny. Dziecko przekonuje się, że samo nie jest w stanie sobie poradzić, gdyż jest zależne od rodziców, nie ma kontroli nad swoim życiem. Dlatego próbując poradzić sobie z przykrą rzeczywistością obiera plan działania, tworzy swoją wizję świata, dostosowuje się.

Wizji i sposobów dostosowania się jest kilka. Jedno dziecko będzie się izolowało, uciekało w samotność,  w świat fantazji, godzinami oglądało telewizor, ‘’zabijało czas’’ tak aby nie myśleć o tym co się dzieje w domu. Będzie nieufne i wycofane. Drugie zaś będzie za wszelką cenę chciało pokazać, że jest perfekcjonistą, wspaniałomyślne, ma dobre stopnie i troszczy się o rodziców, przejmując ich rolę!

Będzie rezygnowało z własnych potrzeb na rzecz rodziny, tłumiło złość do rodziców. Inne w przeciwieństwie do tego będzie chciało odwrócić uwagę z głównego problemu rodziny na siebie  poprzez wybryki w szkole lub poza nią. To ma pozwolić na obarczanie go winą przez rodziców, odreagowywanie na nim, za problemy w domu.

Jeszcze inne dziecko może funkcjonować w taki sposób, aby rozładowywać napięcia w domu, będzie wówczas dowcipne, rozbawiało rodzinę tak by przekierować ich uwagę od problemu. W środku natomiast będzie przeżywało strach, smutek, niskie poczucie własnej wartości.

Co dają te sposoby, strategie działania? Wbrew pozorom zachowania te nie są dobre dla dziecka, nie wpływają na jego rozwój korzystnie. Wręcz przeciwnie. Pozwalają dziecku dostosować się do stanu silnego napięcia i stresu, do sytuacji która jest dla niego przerażająca, budzi skrajne emocje, stawia rodzica w perspektywie raz zbawiciela raz kata.

Takie dziecko ma zaburzone poczucie własnej wartości. Izoluje się, czuje się skrzywdzone, lecz wie, że samo nie da sobie rady dlatego próbuje przetrwać. Dzieci żyjące w rodzinie z problemem alkoholowym doświadczają szeregu trudności, problemów i zaburzeń natury psychicznej. Co świadczy o tym, że rodzina z problemem alkoholowym potrzebuje pomocy.

Osoba uzależniona krzywdzi nie tylko siebie ale także bliskich. Dlatego tak ważne jest aby podjąć leczenie i trzeźwieć zarówno dla siebie jak i dla bliskich, najważniejszych osób.

Klinika Zdrowia MEDIQM
Monika Gawrońska-Kokoszka
Terapeuta uzależnień
www.mediqm.eu

Więcej informacji o nas w Katalogu firm