Strona startowa

Przybliżmy więc sobie bliżej symbolikę prochu, którym posypywane są nasze głowy. Proch to symbol zwyczajności - zawsze jest go aż nadto, każde ziarenko jest tyleż warte co inne. Proch to symbol anonimowości - jedno ziarnko podobne do drugiego i bezimienne. Proch to symbol znikomości - nie ma żadnego oparcia, rozmiecie go najmniejszy podmuch wiatru. Proch to symbol płynności - nie ma kształtu, ani postaci, rozwiewa się, jałowy, obojętny, szary, bezcelowy. Ta symbolika ma nam jeszcze bardziej w tym świętym czasie nawrócenia przypominać naszą ludzką słabość, grzeszność i potrzebę ciągłego powrotu do Boga.

 

Właśnie dlatego ŚRODA POPIELCOWA (w VII wieku) stała się początkiem WIELKIEGO POSTU. Popiół używany obecnie przez Kościół do tego obrzędu pochodzi z zeszłorocznych palm, poświęconych w Niedzielę Palmową. Symbolizuje on wejście wiernych w mękę Jezusa i przejście ku Zmartwychwstaniu, oraz ich odrodzenie przez wejście w Paschę (przejście) Chrystusa.

I wymowne słowa: Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz...


/Tadeusz Górski/